I love Bali
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
03 Maart 2018 | Indonesië, Denpasar
Ondertussen vele Yoga ervaringen rijker. Ik wist nieteens dat er zoveel verschillende soorten Yoga bestonden. Na m’n beginnerslesje heb ik gevraagd aan welke Yogaklassen ik allemaal mee kon doen, Nou dat was 85% van alle lessen. Enkele vormen, Chakra Flow, Hatha, Hatha flow, Aerial Yoga, Vinyasa, Fly High Yoga, Yin, Yintriggerpoint. Nou over dat laatste gesproken. Het Yin, na wat stretch oefeningen opende ik mn ogen en lag er ineens een houten bal ter grootte van een tennisbal voor m’n neus. Of ik daar even op wilde gaan staan en hem dan onder de bal van mn voet wilde laten rollen, wat daar zit een triggerpoint, nou hetgene dat het met name triggerde was m’n pijn belevening!! en zo ook onder mn schouders en billen. Oke… dus na 2 dagen aan de Yoga had ik wel wat pijntjes her en der en ben ik maar een ander avontuur aangegaan. Hoewel ik me op voorhand al een beetje had voorgenomen GEEN scooter te huren op Bali, doen we wel op het rustigere Lombok, Vertelde diverse mensen me dat het makkelijk kon!! Dus oke… een dagje op pad op de scooter. Het weer was toch wat minder… Bewolkt na een hele dag regen. 3 euro voor de scooter verder ging ik op pad… Changgu is redelijk rustig dus ik kon rustig aan oefenen. Ook omdat het hier links gereden wordt (ik dacht zo dat komt niet goed in mijn hoofd) maar t ging me aardig goed af. 1 euro 50 aan benzine erin (want ik kan niet met te weinig benzine komen te zitten offcourse zoals sommige van jullie weten) op zoek naar Tanah Lot Tempel. Een tempel die alleen bereikbaar is als het laag water is… anders ligt deze omringt in de zee. En even verderop staat de Batu Bolong tempel, die staat op een uitstekend stuk rots met een gat erin. Een enorme toeristische trekpleister bleek bij aankomst. Overal winkeltjes, barretjes en natuurlijk TOERISTEN. Tsjeesus wat een drukte. Na een kleine 2 uur hier rondgewandeld en gegeten te hebben had ik het wel gezien. Dus nog een stukje verder scooteren. Via kleine slechte wegen reed ik langs de rijstvelden en het dagelijkse leven in Bali. Weinig toeristen te zien verder. En kwam ik op een ander klein strandje terecht. Nou dacht ik, laat ik via een andere route terugrijden maar aangekomen bij de grote weg die ik rechtaf zou moeten gaan volgen…. Ahum… leek het in mijn ogen wel de A2. 2Baans wegen iedere kant uit en overal scooters en auto’s. De overige scooterrijders (met veel meer ervaring dan ik heb, ookal heb ik een motorrijbewijs en zit ik hier daardoor veiliger op een scooter mocht er iets gebeuren) kregen hun scooters vlekkeloos aan de overkant. Ik zag mezelf dit niet doen dus ben maar linksaf gegaan en heb een rondje gereden om via dezelfde rustigere weg terug te rijden. Verder zijn hier ook hier onwijs veel straathonden. Het eerste waaraan ik dacht was oh shit.. die rennend en blaffend achter me aan op de scooter maar dat was gelukkig niet het geval!
Verder had ik zaterdagmiddag even een geluksmomentje die ik graag met jullie wil delen, ookal is het moeilijk over te brengen op papier en met foto’s. Zonnetje, blauwe lucht, een zee vol surfers wachtend op de juiste golf. Ik net klaar met Yoga, m’n laatste massage (voorlopig) achter de rug en ready for lunch… On the beach, met dit uitzicht! Een Mie (noodles) goring met hopi veel verse groente en mn colaatje zero voor slechts € 3.5 voelde ik me even de rijkste persoon op aarde, zucht… nog een paar yogalesjes en ik laat changgu weer achter me…. Op naar Ubud!!
zondag de 25e met Suzanne afgesproken in Changgu. Zij is de dag ervoor aangekomen in bali en was op zoek naar een reismaatje. Nou ik ook wel dus we gaan samen naar Ubud. Na nog een lunch op het strand (waar Dennis Storm ook vakantie aan het houden was en met zn matties aan het surfen was) wilde we met een Grab naar Ubud toe. Hoorde er zoveel goede verhalen over.. en lekker cheap. Maar geen een Grab nam onze rit aan… STOM! Dus maar met een transfer busje. Eens zo duur maar nog steeds maar 20 euro met zn 2e voor een taxirit van een uur.
Aangekomen viel de geboekte kamer helaas wat tegen… het zag er zo mooi uit op booking.com maar helaas was het een basic en vochtige kamer… acht ja.. voor de 9euro met z’n 2e incl ontbijt….. en dan maar op/in onze eigen lakenzak slapen.
Tijdens een rondje door de mainstreet kwamen we de eerste apen uit het monkey forest al tegen en hebben we een sunrise tour geboekt richting Mount Batur.
Het leek ons een leuk idee om de eerstvolgende dag de omgeving te gaan verkennen op eigen houtje per scooter. Ieder een eigen scooter. De verhuurder vroeg een aantal keer of we wel rijervaring hadden… Maar natuurlijk!! hij kwam er alleen al snel achter dan Suzanne nog minder rijervaring had dan mij, dus leek het hem beter dat we samen op 1 scooter zouden gaan. Navigatietechnisch een goed besluit. Ik vond het nog een tikkeltje eng in het drukke verkeer en voor het eerst met iemand achterop. Maar ach… poko poko, op t gemakje. En hoe langer we onderweg waren hoe soepeler we ons door het verkeer bewogen. Eerst naar de Bali swing. Een 75 mtr hoge schommel boven het regenwoud. En nog wat andere activiteiten. Nu blijkt er op een rijtje van 200 mtr 3 of 4 van deze bedrijfjes te zitten. Maar dat mocht de pret niet drukken. Erg gaaf qua uitzicht!! en leuk hoe alle Aziatische mensen zich helemaal opgedoft hebben om de meest geweldige foto’s van zichzelf te laten maken (voor op Instagram).
Deze ervaring was incl lunch en drinken. Hmm we hadden onze twijfels bij het zien van het buffet, maar er toch maar wat genomen. Bij het vragen van nog een drankje werd er moeilijk gedaan… 1 drankje tijdens het schommelen…. 1 bij de maaltijd… .uhmm sorry maar ga je bij een entree van $35 moeilijk doen om een extra flesje water? En bij de entree wordt gezegd incl drankjes!! Dus bij godsgratie kreeg ik nog een extra 33ml flesje water!! Juppie!!
Aangezien we toch een scooter hedden via maps.me maar opgezocht wat er nog meer in de buurt was dus nog maar even langs de Goa Gajah tempel, waar we een zegening kregen van een of andere oude man, waarna die een hoop doekoes van ons wilde hebben!! 5000 was niet genoeg. Moest een nulletje bij. De grapjas!
En terug via het monkey forest. Met wat gezonde spanning naar binnen. Allemaal leefregels. Je mag niet rennen, gillen, in paniek raken, eten verstoppen en natuurlijk de waarschuwing mbt tot apen en hondenbeten in Azie (Rabies) en na de entree kwamen we tijdens de eerste loopbrug geen een aap tegen!! straks laten ze ons schrikken!! Maar dat was gelukkig niet het geval. Al snel kwamen we overal apen tegen en 200 foto’s verder het apenbos weer veilig verlaten. Terwijl Maps.me zei dat ik om moest rijden en ik allemaal locals een smal steegje inzag gaan, dacht ik hey! Maar daar moeten wij ook zijn… Dat kan ik ook! Dus door een steegje, van slechts een meter breed met 2richtingsverkeer. Maar de locale konden er wel om lachen en gaven me her en der de voorrang op de smalle stukjes waar ik alleen doorheen ging met 10 wachtende aan de andere kant!
Helaas ging ik me hierna niet echt beter voelen en heb ik de eerste voedselvergiftiging van m’n reis te pakken. Voor het dieetproces wel goed maar voor m’n algehele gevoel wat minder.
Dus een rustig avondje en aan de Cola Zero… want dat helpt… zegt men….
En inderdaad, na een lange nacht voelde ik me fit genoeg om met onze prive gids op pad te gaan. Langs de rijstvelden, tempels, waterval en lunchen met een vieuw! Heerlijk dagje, wel nog met weinig eetlust. Op tijd naar bed want we worden om 2.30u opgehaald om mt Batur te beklimmen. Een vulkaan van 1717mtr hoog. De hoge vulkaan Agung (3031mtr) is nog steeds actief en een omgeving van 6 km nog steeds geëvacueerd. Maar een sunrisehike met uitzicht op Agung leek ons ook wel leuk. Al was het een behoorlijk steile klim van 2 uur eerst over asfalt en daarna klauteren tussen de rotsblokken en het grind. En bij aankomst begon het langzaam aan licht te worden. Je kun nog een stukje hoger klimmen (en een rondje om de krater gaan lopen) maar het was een heldere ochtend dus ik wilde natuurlijk voor het uitzicht en de foto’s gaan. Gelukkig want wat was het een mooie sunrise. De gids ging nog even op zoek naar 2 andere van de groep die wel omhoog waren gelopen. (deze kwam anderhalf uur later pas terug!!) als ik dat had geweten was ik ook nog wel even doorgewandeld na sunrise! Maar gelukkig hadden we goed gezeldschap van zo’n 30 brutale apen, die erg hongerig en dorstig waren waardoor we niet echt de mogelijkheid hadden ons ontbijt te nuttigen. Maar ook dit, samen met zonsopkomst. Leverde erg mooie plaatsjes op!
Dus dat was omgeving Ubud. Door naar Lovina. Ach klein eiland toch bali….. Ahum. Deze rit duurde bijna 3uur… door de drukte in het verkeer en de bergen waar we overheen moesten.
Het is een klein en rustig vissersdorpje. Waar je weinig mist als je op tijd gaat slapen dus na wat eten ook maar op tijd gaan doen ;-) om de volgende dag met Kadek op pad te gaan om de mooie plaatsjes van het noorden te bekijken. Een boedistische tempel (slechts 5% vd bevolking is hier boeddistisch) een waterval, rijstvelden (klaar voor de oogst) tempel on the lake ulun danu, hotsprings, lokale markt en het 2 lakes vieuwpoint. Helaas was het weer iets te slecht en zagen we niet meer dan wolken in het dal dus maar gewoon doorgereden.
En natuurlijk is Lovina de place to be om dolfijnen te spotten. En aangezien ik op Bonaire nooit het geluk heb gehad om op het water dolfino’s te zien… Moest het hier maar gaan gebeuren, en alle online verhalen over 50 vissersbootjes om een groep dolfijnen dacht ik, das lichtelijk overdreven… Om 6.15u zaten we met z’n 5e in een vissersbootje, sunrise, onderweg naar de dolfijnen. Nadat we deze na 45 min nog niet hadden gevonden had ik de hoop lichtelijk opgegeven en dacht ik dat er een vloek heerste tussen mij en wilde dolfijnen. Maar niks bleek minder waar. Ineens waren ze daar!! Maar natuurlijk niet alleen voor ons. Jawel ook voor die andere 49 vissersbootjes met toeristen. OMG!! dus het is wel waar!! en als ze links opspringen gaan alle bootjes naar links en als ze rechts opspringen gaan alle bootjes naar rechts. Wat een kermisattractie!! En na een uurtje werden we weer netjes afgezet op het strand en kon onze visserman eindelijk echt gaan werken en konden wij door naar Amed.
(gelukkig zijn we veilig aangekomen want wat een ‘taxirit’ was dit ook weer!)
Want ik wil natuurlijk ook wel een keertje duiken. En Amed leek mij na wat reseach de beste plek om EN naar de USAT Liberty te gaan EN een van de Nusa eilanden voor Manta’s, De droom om deze beesten eens in open zee te zien werdt binnen 10 seconden de kop afgehakt. Want het is laagseizoen en geen een duikschool gaat vanuit hier die kant op! Maar be my guest om bij een andere duikschool te gaan kijken (die dit op de website haddden staan). Maar ja ze zullen het hier wel beter weten. Wel gingen ze die avond een nachtduik maken naar het Liberty wreck. Een oorlogschip van 120 mtr lang en waar de grootste papegaaivissen wonen. Ik vond het allemaal wel een beetje spannend. Mn eerste duik na 90 Duiken in de Caribische zee, en dan een nachtduik! Maar ik kreeg 2 stoere mannen met me mee en het bleek allemaal reuze mee te vallen! Echt gave nachtduik met wat gezonde spanningen daarbij om de dag erna het wrak ook nog bij daglicht te gaan bekijken. Dan zie je pas hoe immens groot dat ding is! Zo groot dat je het niet in 1 oogopslag kunt waarnemen.
Morgen nog een dagje rond scooteren in de omgeving van Amed om maandag ochtend met de ferry richting Gili Air te vertrekken!
Ow ja, en als je even tijd hebt... een reactie vind ik altijd erg leuk om te lezen!! Thx
Verder had ik zaterdagmiddag even een geluksmomentje die ik graag met jullie wil delen, ookal is het moeilijk over te brengen op papier en met foto’s. Zonnetje, blauwe lucht, een zee vol surfers wachtend op de juiste golf. Ik net klaar met Yoga, m’n laatste massage (voorlopig) achter de rug en ready for lunch… On the beach, met dit uitzicht! Een Mie (noodles) goring met hopi veel verse groente en mn colaatje zero voor slechts € 3.5 voelde ik me even de rijkste persoon op aarde, zucht… nog een paar yogalesjes en ik laat changgu weer achter me…. Op naar Ubud!!
zondag de 25e met Suzanne afgesproken in Changgu. Zij is de dag ervoor aangekomen in bali en was op zoek naar een reismaatje. Nou ik ook wel dus we gaan samen naar Ubud. Na nog een lunch op het strand (waar Dennis Storm ook vakantie aan het houden was en met zn matties aan het surfen was) wilde we met een Grab naar Ubud toe. Hoorde er zoveel goede verhalen over.. en lekker cheap. Maar geen een Grab nam onze rit aan… STOM! Dus maar met een transfer busje. Eens zo duur maar nog steeds maar 20 euro met zn 2e voor een taxirit van een uur.
Aangekomen viel de geboekte kamer helaas wat tegen… het zag er zo mooi uit op booking.com maar helaas was het een basic en vochtige kamer… acht ja.. voor de 9euro met z’n 2e incl ontbijt….. en dan maar op/in onze eigen lakenzak slapen.
Tijdens een rondje door de mainstreet kwamen we de eerste apen uit het monkey forest al tegen en hebben we een sunrise tour geboekt richting Mount Batur.
Het leek ons een leuk idee om de eerstvolgende dag de omgeving te gaan verkennen op eigen houtje per scooter. Ieder een eigen scooter. De verhuurder vroeg een aantal keer of we wel rijervaring hadden… Maar natuurlijk!! hij kwam er alleen al snel achter dan Suzanne nog minder rijervaring had dan mij, dus leek het hem beter dat we samen op 1 scooter zouden gaan. Navigatietechnisch een goed besluit. Ik vond het nog een tikkeltje eng in het drukke verkeer en voor het eerst met iemand achterop. Maar ach… poko poko, op t gemakje. En hoe langer we onderweg waren hoe soepeler we ons door het verkeer bewogen. Eerst naar de Bali swing. Een 75 mtr hoge schommel boven het regenwoud. En nog wat andere activiteiten. Nu blijkt er op een rijtje van 200 mtr 3 of 4 van deze bedrijfjes te zitten. Maar dat mocht de pret niet drukken. Erg gaaf qua uitzicht!! en leuk hoe alle Aziatische mensen zich helemaal opgedoft hebben om de meest geweldige foto’s van zichzelf te laten maken (voor op Instagram).
Deze ervaring was incl lunch en drinken. Hmm we hadden onze twijfels bij het zien van het buffet, maar er toch maar wat genomen. Bij het vragen van nog een drankje werd er moeilijk gedaan… 1 drankje tijdens het schommelen…. 1 bij de maaltijd… .uhmm sorry maar ga je bij een entree van $35 moeilijk doen om een extra flesje water? En bij de entree wordt gezegd incl drankjes!! Dus bij godsgratie kreeg ik nog een extra 33ml flesje water!! Juppie!!
Aangezien we toch een scooter hedden via maps.me maar opgezocht wat er nog meer in de buurt was dus nog maar even langs de Goa Gajah tempel, waar we een zegening kregen van een of andere oude man, waarna die een hoop doekoes van ons wilde hebben!! 5000 was niet genoeg. Moest een nulletje bij. De grapjas!
En terug via het monkey forest. Met wat gezonde spanning naar binnen. Allemaal leefregels. Je mag niet rennen, gillen, in paniek raken, eten verstoppen en natuurlijk de waarschuwing mbt tot apen en hondenbeten in Azie (Rabies) en na de entree kwamen we tijdens de eerste loopbrug geen een aap tegen!! straks laten ze ons schrikken!! Maar dat was gelukkig niet het geval. Al snel kwamen we overal apen tegen en 200 foto’s verder het apenbos weer veilig verlaten. Terwijl Maps.me zei dat ik om moest rijden en ik allemaal locals een smal steegje inzag gaan, dacht ik hey! Maar daar moeten wij ook zijn… Dat kan ik ook! Dus door een steegje, van slechts een meter breed met 2richtingsverkeer. Maar de locale konden er wel om lachen en gaven me her en der de voorrang op de smalle stukjes waar ik alleen doorheen ging met 10 wachtende aan de andere kant!
Helaas ging ik me hierna niet echt beter voelen en heb ik de eerste voedselvergiftiging van m’n reis te pakken. Voor het dieetproces wel goed maar voor m’n algehele gevoel wat minder.
Dus een rustig avondje en aan de Cola Zero… want dat helpt… zegt men….
En inderdaad, na een lange nacht voelde ik me fit genoeg om met onze prive gids op pad te gaan. Langs de rijstvelden, tempels, waterval en lunchen met een vieuw! Heerlijk dagje, wel nog met weinig eetlust. Op tijd naar bed want we worden om 2.30u opgehaald om mt Batur te beklimmen. Een vulkaan van 1717mtr hoog. De hoge vulkaan Agung (3031mtr) is nog steeds actief en een omgeving van 6 km nog steeds geëvacueerd. Maar een sunrisehike met uitzicht op Agung leek ons ook wel leuk. Al was het een behoorlijk steile klim van 2 uur eerst over asfalt en daarna klauteren tussen de rotsblokken en het grind. En bij aankomst begon het langzaam aan licht te worden. Je kun nog een stukje hoger klimmen (en een rondje om de krater gaan lopen) maar het was een heldere ochtend dus ik wilde natuurlijk voor het uitzicht en de foto’s gaan. Gelukkig want wat was het een mooie sunrise. De gids ging nog even op zoek naar 2 andere van de groep die wel omhoog waren gelopen. (deze kwam anderhalf uur later pas terug!!) als ik dat had geweten was ik ook nog wel even doorgewandeld na sunrise! Maar gelukkig hadden we goed gezeldschap van zo’n 30 brutale apen, die erg hongerig en dorstig waren waardoor we niet echt de mogelijkheid hadden ons ontbijt te nuttigen. Maar ook dit, samen met zonsopkomst. Leverde erg mooie plaatsjes op!
Dus dat was omgeving Ubud. Door naar Lovina. Ach klein eiland toch bali….. Ahum. Deze rit duurde bijna 3uur… door de drukte in het verkeer en de bergen waar we overheen moesten.
Het is een klein en rustig vissersdorpje. Waar je weinig mist als je op tijd gaat slapen dus na wat eten ook maar op tijd gaan doen ;-) om de volgende dag met Kadek op pad te gaan om de mooie plaatsjes van het noorden te bekijken. Een boedistische tempel (slechts 5% vd bevolking is hier boeddistisch) een waterval, rijstvelden (klaar voor de oogst) tempel on the lake ulun danu, hotsprings, lokale markt en het 2 lakes vieuwpoint. Helaas was het weer iets te slecht en zagen we niet meer dan wolken in het dal dus maar gewoon doorgereden.
En natuurlijk is Lovina de place to be om dolfijnen te spotten. En aangezien ik op Bonaire nooit het geluk heb gehad om op het water dolfino’s te zien… Moest het hier maar gaan gebeuren, en alle online verhalen over 50 vissersbootjes om een groep dolfijnen dacht ik, das lichtelijk overdreven… Om 6.15u zaten we met z’n 5e in een vissersbootje, sunrise, onderweg naar de dolfijnen. Nadat we deze na 45 min nog niet hadden gevonden had ik de hoop lichtelijk opgegeven en dacht ik dat er een vloek heerste tussen mij en wilde dolfijnen. Maar niks bleek minder waar. Ineens waren ze daar!! Maar natuurlijk niet alleen voor ons. Jawel ook voor die andere 49 vissersbootjes met toeristen. OMG!! dus het is wel waar!! en als ze links opspringen gaan alle bootjes naar links en als ze rechts opspringen gaan alle bootjes naar rechts. Wat een kermisattractie!! En na een uurtje werden we weer netjes afgezet op het strand en kon onze visserman eindelijk echt gaan werken en konden wij door naar Amed.
(gelukkig zijn we veilig aangekomen want wat een ‘taxirit’ was dit ook weer!)
Want ik wil natuurlijk ook wel een keertje duiken. En Amed leek mij na wat reseach de beste plek om EN naar de USAT Liberty te gaan EN een van de Nusa eilanden voor Manta’s, De droom om deze beesten eens in open zee te zien werdt binnen 10 seconden de kop afgehakt. Want het is laagseizoen en geen een duikschool gaat vanuit hier die kant op! Maar be my guest om bij een andere duikschool te gaan kijken (die dit op de website haddden staan). Maar ja ze zullen het hier wel beter weten. Wel gingen ze die avond een nachtduik maken naar het Liberty wreck. Een oorlogschip van 120 mtr lang en waar de grootste papegaaivissen wonen. Ik vond het allemaal wel een beetje spannend. Mn eerste duik na 90 Duiken in de Caribische zee, en dan een nachtduik! Maar ik kreeg 2 stoere mannen met me mee en het bleek allemaal reuze mee te vallen! Echt gave nachtduik met wat gezonde spanningen daarbij om de dag erna het wrak ook nog bij daglicht te gaan bekijken. Dan zie je pas hoe immens groot dat ding is! Zo groot dat je het niet in 1 oogopslag kunt waarnemen.
Morgen nog een dagje rond scooteren in de omgeving van Amed om maandag ochtend met de ferry richting Gili Air te vertrekken!
Ow ja, en als je even tijd hebt... een reactie vind ik altijd erg leuk om te lezen!! Thx
-
03 Maart 2018 - 13:53
Peter:
Goed om te horen dat je jezelf prima vermaakt. En bedankt voor de flashback momenten die je me hebt bezorgd.! Ow, dat volleybalveldje van de foto ....... dat is onderdeel van "onze achtertuin" ;-)
We blijven je verder volgen! -
03 Maart 2018 - 14:37
Loes:
heeel mooi om te lezen mop en zie dat het goed gaat..
ben er blij om en wat ziet het er goed uit daar zeg...
geniet er maar van en daar komt hij uitkijken he....
liefs van mijn xxxxx
-
03 Maart 2018 - 15:02
Lot:
Hey karlinos
Heerlijk je verslag weer gelezen !
Vanuit bonaire seh (rustig -
03 Maart 2018 - 15:05
Roy:
Oh wat een prachtige reis! Leuke mooie dingen allemaal he?!
Geniet nog heerlijk van al het moois wat je tegen komt! Denk aan de tips voor gili! Enjoy!! -
03 Maart 2018 - 15:11
Je Broer:
Hoi Zusje,
Fijn om te horen dat het zo goed bevalt.
Lekker genieten voor jou.
Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt.
Geniet ervan.
-
03 Maart 2018 - 16:28
Ineke:
Wat heerlijk om je reisverslag weer te lezen. Blijf nog maar even genieten van al het moois, dan geniet ik nog van je verhalen! -
03 Maart 2018 - 17:05
Lies En Peter:
So heej, wat heb je alweer veel meegemaakt en veel gezien, prachtig om te lezen! Supermooie omgeving en je foto’s omlijsten het geheel. Je bent echt een dappere dodo hoor! In je eentje scooteren, op een schommel 75 meter boven het regenwoud... dat moet toch wel een adrenalinekick zijn geweest. Fijn dat je zo geniet, en dat je snel bent bekomen van je voedselvergiftiging...niet leuk... maar ik ben benieuwd naar het vervolg van je reis. Pas goed op jezelf en geniet! Dikke kus en knuffel van Lies en Peter uit Blerick in de sneeuw... -
03 Maart 2018 - 20:35
Gérard:
Wat fijn dat je zo aan het genieten bent vond je mooie reis en dat we mee mogen genieten geniet er maar van en tot je volgend verslag
groetjes pa -
03 Maart 2018 - 20:58
Annemarie:
Wauw Karlijn wat een avonturen beleef je weer. En dan zo'n verslag schrijven , geweldig!
Ook prachtige foto's en filmpjes (ben jaloers op je -
03 Maart 2018 - 22:57
Marieke:
Wat te gek Karlijn!! Ziet er uit als een super reis!! Heel veel genieten nog.
Xxx -
04 Maart 2018 - 10:33
Mandy :
Haaaaai Karlijn,
Gave foto's hoor en eindelijk dolfijnen!! Het is je van harte gegund hihi, ben je niet naar manta point geweest??
Veel plezier nog met je reis,
XxX Mandy -
04 Maart 2018 - 12:52
Marie José Van De Ven Musters:
Hè Karlijn wat een mooie verhalen weer en super fijn dat je zo geniet!
Ik wens je nog een hele fijne vakantie -
05 Maart 2018 - 21:05
Margo:
He Karlijn,
Weer een heerlijk verhaal met soms herkenbare dingen zoals het teveel vragen van een bepaalde dienst wij zijn net een week een weekje op wintersport geweest met niet al te best weer erg koud en twee dagen waren de de liften dicht vanwege te slecht weer met harde wind. We hebben het verder heel gezellig gehad . Mooie foto s en filmpjes we blijven je volgen dikke knuffel Margo -
07 Maart 2018 - 09:51
Theo:
Weer leuk om je verhaal te lezen. Margo had nog niet vertelt dat een Franse mevrouw zonder winterbanden ons een uur vertraging heeft gegeven in een verijsde gorge.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
