Vietnam deel 2

Verslag 5

Toch nog een interessante laatste dag in Hanoi gehad. Het ow zo bekende water puppet theater klonk erg saai… wat poppetjes die door het water wandelen met een lokaal muziekje maar niks was minder waar. Het was erg leuk om eens te zien. Ze vertellen echt een heel verhaal met muziek erbij over het leven van vietnam. Ookal begrijp je niet wat ze zeggen het is goed te volgen met een hoop humor erbij.
Omdat we nog een uurtje overhadden voordat de nachtbus vertrok nog naar de bekende train street gegaan. Een smal straatje waar aan beide kanten gewoon huizen staan en met in het midden een spoorlijn. Ideaal voor nog wat mooie laatste foto’s in Hanoi en toen samen met Max de nachttrein naar Phong Nha genomen. Helaas zaten mn ‘slaappillen’ in mn grote backpack waardoor het een aardig lange reis was maar een biertje werkt ook aardig. Uiteindelijk om 4.30u aangekomen op de plaats van bestemming. En na ruim 2 weken (buiten het nachtje sapa) wel weer wat behoefte aan luxe dus voor 18 euro per nacht een bungalow aan de rivier geboekt. Een nieuw opgezet resort waar alles nog mooi en fris is. En een geweldig uitzicht over het water en de heuvels. Na het ontbijt wat ingelezen over alle grotten. Het makkelijkste is om met een scooter door het nationaal park te rijden en te stoppen bij de grotten die je wilt zien. 1 ligt er buiten en is alleen per boot te bezichtigen dus deze vandaag alvast gedaan. Een boot huren die je erheen en doorheen begeleidt kost 360.000 Dong (14 euro) maar binnen een kwartier hadden we een clubje van 10 personen om deze kosten mee te delen.
Na een tochtje van 15 min kwamen we aan bij de ingang van de grot. En hier heb ik me continue zo klein gevoeld. Wat een immens grote grot! Overal mooie uitstulpingen, stalagmieten en stalagmieten. Echt zo hoog!! bizar dat dit gewoon bestaat!! wat een natuurwonder. En dit is nog maar het begin! Na nog een wandeling door de grot met de boot weer terug, na een klein motor probleempje.
De volgende dag een scooter gehuurd om zelf erop uit te gaan en 2 grotten bezocht. Beginnende bij de paradise cave. 1 van de mooiste grotten ter wereld. 31 km lang maar slechts de eerste paar km voor het publiek toegankelijk. De entree viel wat tegen. Een hele wandeling ernaartoe, een stuk omhoog wandelen en dan in een vrij kale ruimte betreden via houten trap treden. Past niet helemaal bij elkaar. Maar na een hele afdaling en de hoek om te gaan kun je nog een honderdtal meters doorlopen en zie je de mooiste figuren in de grot staan.
De 2e grot was de dark cave. Dit was meer een entertainment dingetje. Voordat we ziplinend de grot konden betreden had ik nog een discussie over het kopen van een drijfbaar ding voor mn camera. Anders mocht ie niet mee… ookal zei ik dat het mn eigen risico zou zijn als ik m kwijt zou raken. Tsja daar loop ik nu dan met m’n afgeknipt stuk foam tube. Maar wilde natuurlijk wel leuke foto’s maken. Dus na een stuk ziplinen over de rivier en nog een stukje zwemmen kwamen we bij de ingang van de grot uit. Ook weer een enorm grote ruimte. Hier lieten we onze reddingsvesten achter en liepen we door onwijs smalle gangen in de grot om bij een modderbad uit te komen. Waar je pas echt in blijft drijven! De dode zee is er niets bij! En dan alle lampen uit en in het pikkedonker in het modderbad spartelen om weer via dezelfde weg terug het water in te gaan en zwemmend terug naar de entree. En dan via de andere kant, binnendoor terug naar het hotel, kleine binnendoor wegen door en langs de bergen. Heerlijk deze vrijheid!
De eerste grot, Phong nha. Heeft de meeste indruk om mij gemaakt. En er zijn nog ontelbaar veel meer grotten in deze omgeving maar de meeste liggen op een afstand dat je er een overnachting bij moet doen en ik wil nou eenmaal nog meer van vietnam zien. Na een avond goed aan de borrel gezeten te hebben bij de easy tiger hostel ging de volgende ochtend om 5.45u de wekker omdat we om 6.30 u opgehaald werden voor een tour naar vinh moc. Een tunnelcomplex waar honderden mensen hebben gewoond tijdens de vietnamoorlog van 1966-1972. en alles zat erin, ‘woonruimtes, filmzaal, verloskamers (17 kinderen zijn hier geboren) wapenopslag, het was erg klein en krap en onvoorstelbaar dat hier mensen jaren hebben gewoond. Erg indrukwekkend. Via de brug over de rivier die noord en zuid vietnam van elkaar scheidde naar Hue gebracht. Dit een startlocatie om de Hai van pass te gaan rijden. Ik had niet zo heel veel met dit stadje dus besloten om gelijk de volgende ochtend door te gaan naar Hoi an via de Hai van pass op een scooter via Motorvina. Super chill geregeld. Om 8u werd m’n scooter gebracht en hun brengen mn bagage naar Hoi an. ToetToet!! met 135cc onder m’n kont ging ik op pad. Eerst nog een rondje door Hue, Tseej het verkeer is hier niet zoveel minder hectisch!! dus wel even een spannend beginnetje maar zolang dat je je smooth met het verkeer mee beweegt en geen gekke fratsen uithaalt loopt t allemaal gestroomlijnd.
Langs de muren van de citadel, leuk om even te zien maar toen ik ervoor stond had ik niet de behoefte om naar binnen te gaan en besloot ik aan m’n Hai van Pass avontuur te gaan beginnen. 160 km te gaan!
En heerlijk om even op mezelf te zijn. Ookal reis je alleen is het soms best lastig om een momentje voor jezelf te hebben. Gezellig natuurlijk maar ik heb ook weleens me time nodig. Dus muziekje op en gaan. Binnen 15 min ben je uit de drukte en rijdt je over de snelweg tot je in de verte de bergen dichterbij ziet komen. En dan denkt… zijn dat degene waar ik straks overheen ga rijden? Nee nog een eindje verder. En dan staat er “HAI VAN PASS” aangegeven en is dit waar je je zo op hebt verheugd. Supermooi uitzicht aan de ene kant de baai en DaNang en de andere kant de bergen. Het is wel vrij kort. 10 km omhoog en 10 km naar beneden dus het is eigenlijk ook wel snel weer voorbij. Maar vaak genoeg gestopt om van het uitzicht te genieten en wat foto’s te schieten. Ik wilde in DaNang lekker ergens aan het strand gaan lunchen. Wilde hier eigenlijk terug naar toe om nog een nachtje te verblijven maar dan wordt het zoveel op en neer reizen dat ik me maar luxe in Hoi an heb gegeven. Maar net voordat ik dit stadje binnenreed begon mn stuur onwijs te trillen en toen ik stopte zag ik dat ik een lekke band had. KAK!! en nu?? gelukkig heb ik een lokaal simkaartje en was het via whatsapp zo geregeld dat er een monteur mijn kant op zou komen. Ook locale mensen proberen te te helpen maar het merendeel spreekt geen Engels dus werd ik naar de overkant begeleid naar een klein locaal kraampje langs de weg die mn band wel wilde maken voor 250000 dong. (10 eurie) nou laten we eerst maar even op de motovina monteur wachten. Maar ook deze man sprak geen Engels dus hebben we gezellig gekletst via google translate. En kreeg ik gratis juice en fruit aangeboden. Uiteindelijk is m’n band voor 45.000 gemaakt dus ietsjes goedkoper en door het delay moest ik wel gelijk doorrijden naar Hoi an. Maar goed wel weer een leuk avontuur. Zo heb ik tenminste wat te vertellen ;-)
Eindelijk een hotel met kingsize bed, bad, zwembad enalles enalles voor mij alleen… heerlijk!! daar had ik even behoefte aan. Dus na het avondeten de deur niet meer uitgegaan.
De volgende ochtend zou ook Timo met zijn zusje Lien aankomen in Hoi an. Timo heb ik leren kennen tijdens de komodo tour in Indonesie dus wel gezellig om elkaar dan weer te zien. Ook hun kozen voor wat luxe dus hadden ook een nachtje in hetzelfde hotel geboekt waar we na mijn ontbijtje fietsen hebben gehuurd om de omgeving te verkennen. We zijn richting het strand gefiets waar iedereen om ons heen riepen dat we daar onze fiets moesten parkeren en dan kreeg je korting op iets. Dus wij konden gratis parkeren als we een drankje deden en zo moesten we verplicht al voor 12u aan het bier en kon onze kroegentocht beginnen. Overal een biertje en later een klein hapje erbij als verspreide lunch. En aan het eind van de middag even uitrusten aan het zwembad en tsja dan moet er toch ook een flesje Vodka mee. En zoals je weet hoe goedkoper de drank hoe groter de kater maar dat telt op dat moment nog niet dus ben je heel blij dat je voor 3 euro een fles Vodka hebt kunnen kopen.
En aangezien je Hoi an in het donker gezien moet hebben! Gingen we het oude centrum in om daar te eten. Overal leuke lampionnen als straat verlichting. Allerlei kleurtjes wat het betoverd tot een sprookjesachtige binnenstad. Langs het water met op de rivier allemaal drijvende kaartjes. Ook hier wilde ik natuurlijk graag een steentje aan bijdragen.
Na nog een laatste happy hour Vodka redbull was t mooi geweest en mocht ik de volgende dag genieten van een katertje. Ai.
Ook overdag is het centrum van Hoi an zo schattig. Ik had er zo nog langer kunnen blijven. Maar aangezien de My lai tour niet heel veel werd aangeboden of je moest het prive doen heb ik er toch maar voor gekozen om met de nachtbus door te reizen naar Dalat. Iets meer het binnenland en de bergen in dus warme dagen maar frisse nachten en mooie natuur. S morgens vroeg aangekomen en na nog een klein dutje in mn 2 euro hostel met ontbijt. De stad in op weg naar the crazy house. Een beetje ala Gaudi in Barcelona.
Het is gebouwd en in gebruik als hotel maar ondertussen zo populair dat het overdag dus een attractie is geworden. Het is een dorpje op zich met allemaal losse boomachtige gebouwtjes en het crazu house zelf, trappetjes waar je af en toe niet meer weet welke je nu moet pakken om verder te komen. Toen ik via maps.me naar mn volgende locatie wilde werd ik helemaal binnendoor gestuurd en het loopt hier in de bergen niet helemaal vlak natuurlijk en overal liep ik vast dat ik niet verder kon. Sta je ineens met 4 honden om je heen bij mensen op het terrein. Oeps. En dit bleef maar duren dus werd uiteindelijk wel een beetje spannend. Als ik hier nog maar uit kom. Maar natuurlijk uiteindelijk komt het allemaal weer goed.
Doordat je zo weer even op jezelf bent begin je ineens te denken dat je alweer over de helft van je reis bent en over 2 maanden een normaal leventje ‘moet’ gaan opbouwen in Nederland. Toch wel spannend nadat je 3.5 jaar eigenlijk weg bent geweest. Die paar maandjes tussendoor tellen dat niet echt mee want toen zat ik met m’n hoofd nog in Bonaire.
Maar ook nu begint het toch wel weer spannend te worden. Kan ik weer wennen aan Nederland, wil ik weer wennen en waar ga ik wonen, vind ik het werk wel leuk genoeg. ‘this is it?!?’
Nou ja we zullen het ervaren en zoals er al vele van jullie hebben gezegd en niet geloven dat ik in Nederland ga blijven… ga ik zelf ook wel weer twijfelen nu het allemaal dichterbij komt. Maar ik wil het iig gaan proberen want een slimme meid is op haar toekomst voorbereid ;-) genoeg gezeverd.
Voor de volgende ochtend de beroemde secret tour geboekt met Mr Rot, athans met zn neef want ik wilde niet de hele dag in een auto zitten maar gewoon achter op de motor. Toen ik 1.5u te laat en na nog een keer bellen werd opgehaald. Moest deze motormuis wel lachen want er bestaan geen geheimen in Dalat en is hij ook niet de neef van Mr Rot maar hadden ze gewoon teveel aangenomen bij de Pink Villa en werd er rondgebeld wie er een dagje mee mij op pad wilde.
Toen ik vlugvlug mn schoenen aandeed en de trap afliep om achterop de motor te springen omdat er werd gezegd ja we hebben al veel tijd verloren...ga ik onwijs door mn enkel. Krak… oeps en nu, keep on smiling niks aan de hand (auwts) en hebben we er samen een leuke dag van gemaakt. De bergen in, langs een (wezel) koffie farm, krekel kwekerij (en geproeft!!) gezien en geproefd hoe ze rijstwijn maken, waterval, pagode en ga zo maar door. De dag erna zou ik naar Mui Ne doorreizen maar hield ik ergens tijd over. En het binnenland van Vietnam is zo mooi en Mr Paddy, de easy rider waar ik mee op pad was bood me een 2 dagen 1 nacht tour naar Mui Ne aan. En eigenlijk hoort dat Easy rider gebeuren er wel echt bij hier in Vietnam dus zijn we nog 2 dagen samen op pad gegaan. Maar uiteindelijk is deze eigenwijze zuster overstag gegaan na wat navraag in NL en Bonaire om voor we op pad gingen toch even langs het ziekenhuis te gaan voor en fototje want ik leek wel een olifant met m’n pootje. Ondanks het professioneel zelf aangelegd drukverbandje.
Gelukkig had ik Paddy bij want niemand sprak echt engels. Eerst in de prive kliniek werd ons verteld dat we beter naar het ziekenhuis konden en ook daar op de SEH sprak niemand engels dus mocht paddy uitleggen wat er aan de hand was.
Maar aangezien ik nog kon lopen, dus belasten zagen ze al dat het niet gebroken was. Nou dikke neus ik zie wel vaker mensen met fracturen rondlopen dus maak nou maar een rontgenfoto!! lichamelijk onderzoek doen ze niet aan dus een rontgenfoto en thats it! Dus zelf m’n verbandje maar weer aangelegd en 204.000 dong lichter,,,, (oftewel 8 euro) voor een consult SEH met oldskool rontgenfoto die dus mee naar NL kan!
Toen konden we dus echt op pad. Heel je hebben en houden (backpack) zit stevig vastgebonden achterop de motor en zo cruisend door de bergen van vietnam achterop de motor. Alle tijd om rond te kijken en overal te stoppen.
Ik voelde me echt speciaal deze dagen. Voor je gevoel ben je op dat moment de enigste westerling in Vietnam. Als je ergens stopte om wat fruit te kopen was iedereen nieuwsgierig wie je was, wat je in Vietnam doet, hoe lang je reist enz. Wel via Paddy want niemand spreekt er verder Engels.
Na een heerlijke nacht in een heerlijk hotelletje de laatste dag op pad. Mn achterwerk begon het al minder leuk te vinden om de hele dag stil te zitten dus nadat er 3x werd gezegd dat we bijna bij de lunchplek waren was ik er wel klaar mee. Moest even een andere houding aannemen.
Halverwege de middag kwamen we aan in MuiNe. Heerlijk om weer strak blauwe lucht te zien, zee en temperaturen van boven de 30 graden te hebben. Dat had ik toch wel een beetje gemist! Het Hostel waar ik verbleef is erg populair. MuiNe Hills Backpackers hostel. Erg cheap (2,5 per nacht) met 3 zwembaden en westers eten!! na 3 dagen met een local op pad geweest te zijn had ik wel weer even behoefte aan iets anders dan rijst of noodles. Na het inchecken nog een laatste rondje met Paddy langs de kust en toen afscheid genomen. Wat een super ervaring om zo te reizen ipv in de slaapbus, wat je alleen van A naar B brengt.
De 2e dag even rustig aan gedaan. Nog veel last van m’n enkel dus een dagje zwembad leek me een uitstekend plan. Je leert echt zo makkelijk mensen kennen hier en komt ook weer bekende tegen die je uit eerdere hostel kent.
Savonds werd er een pubquiz gehouden. Op Bonaire was de 5 wekelijkse popquiz een vast uitje en dit kwam dan nog het meeste in de buurt. Verschillende thema’s zoals vietnam, film, muziek en diverse kwamen aan bod en gekke spelletjes voor extra punten… of shotjes. Helaas hebben we geen extra punten verdient dus niet gewonnen maar heb ik wel extra shotjes voor het team bij elkaar gespeeld.
En hier kon ik me dan eindelijk verdiepen in de beerpong competitie. Wat zitten hier nog een hoop regels aan vast zeg!! ik ben wel zo verstandig geweest om niet mee te doen omdat om 4u snachts mn wekkertje ging voor de sunrise in de duinen. Dat waar MuiNe bekend om staat.
De sunrise was mooi maar ik had meer verwacht van de witte en rode duinen alhier. De witte duinen kwamen in de buurt van de loonse en drunense duinen. Ik had verwacht dat het allemaal veel groter zou zijn. Beetje woestijn achtig. Ach ja in ieder geval mooie sunrise foto’s. Wat wel interessant was was de laatste stop. Een ondiep riviertje waar je doorheen liep met aan 1 kant een stijle wand van wit en rood zand/klei/steen.
Na nog een middagje chillen aan het zwembad werd het tijd voor mijn laatste ‘ligbus’ in Vietnam naar Saigon. Back to the big city. Ik ben benieuwd wat ik hiervan ga vinden. Over het algemeen ben ik niet zo van de grote steden en ik hoor erg wisselende verhalen. we’ll see.
Wat wel leuk was is dat Simone (van de komodotour) ook in Saigon was nu dus dat is natuurlijk een reden om even te meeten. Savonds lekker biertjes gedronken in een rooftop bar met een prachtig uitzicht. Voor Vietnamese begrippen wel duur maar ach. Je bent op vakantie he.
Aangezien ik niet echt een grote stad mens ben, ben ik de dag erna naar de Mekong Delta geweest. Een van de langste rivieren in de wereld die door 7 landen gaat voor deze uitmondt in de zee. Dus 40 km na de plek waar ik ben geweest. Erg toeristisch dat wel! Maar ik had geen tijd meet om een 2 dagen 1 nacht tour te gaan maken naar een rustiger deel van de Mekong. Het water is erg bruin maar wel schoon wordt er gezegd!! nou dat geloof ik niet helemaal als deze rivier door al deze Aziatische landen gaat. Wel ook hier weer wat leuke mensen leren kennen om s avonds op de locale markt nog even wat te eten, drinken en shoppen.
Om me vervolgens nog een poging te doen me een dag in Saigon te vermaken… om met 35 graden in een stad rond te wandelen… is niet echt een geweldige combi dus het word tijd voor m’n volgende locatie! Vanavond vlieg ik naar de Filipijnen om de ochtend erna aan te komen in Coron. Even wat anders, terug naar zon zee strand…. Duiken, Whalesharks, Islandhopping en manta’s!

LATERZZZZ

Ps. de fotos staan niet in de juiste volgorde daar het internet hier in de Filipijnen erg slecht is, nog slechter dan ik had gedacht, athans in Coron, mijn eerste locatie. En omdat ik dit keer geen locale simkaart heb gekocht om echt meer hier te zijn zal ik ook slechter bereikbaar zijn. Tussen 16-19 April doe ik een boottour dus ben ik helemaal niet bereikbaar :-))