in voor- en tegenspoed
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
22 November 2012 | Tanzania, Same
Zaterdagavond gezellig met Inge en Alex gegeten bij indoitaian. Inge leren kennen op de tropencursus in Amsterdam en ze werkt momenteel in moshi als tuberculose verpleegkundige. Ze is hier samen met haar vriend voor 3 maanden.
De volgende dag nog wat geshopt in Moshi, Kanga’s laten omstikken, voetbal gekocht voor de priesters. Geluncht bij mn favo eettentje Kilimanjaro coffee lounge. Heerlijke sandwich op met m’n vertrouwde milkshake. En met de bus terug naar Same.
Aangezien ik matrassen wil bestellen voor de mannen afdeling. En ik het goed kan vinden met deze groep leerlingen bleef ik deze week ook nog maar op de mannenafdeling. Visite gelopen met de Arts. En 33,3% van de patiënten die er momenteel liggen zijn HIV positief. En allemaal nog jong ook! 1 daarvan ken ik nog van voor het weekend. Maar hij gaat er alleen maar op achteruit ipv vooruit! Momenteel wordt hij verdacht van een hersenvliesontsteking. Ik heb wat navraag gedaan bij de dokter over onderzoeken en behandeling en voor het eerst kreeg ik te horen dat hij het fijn vond samenwerken omdat hij het een en ander van me kon leren, en ik natuurlijk van hem. (over het algemeen tijdens de visite) moest zelfs z’n beleid controleren. Dus eindelijk toch wel wat voldoening. En kon wat taken afwerken, voelde me echt weer nuttig! De district officer bleek op zoek te zijn naar mij omdat hij had gehoord dat ik matrassen wilde gaan kopen. Maar het probleem was (zoals vaak de laatste tijd) dat er geen geld was voor benzine of ik dat wilde betalen. Nou prima, want ik wil onderhand weer eens wat kunnen doen met m’n sponsorgeld want t moet wel op zijn voordat ik over een paar weken weer in Nederland ben!
Rond 12 uur was er eindelijk een auto beschikbaar en moest ik tot mijn verbazing 40 ltr tanken! Hier was ik niet zo happy mee want dat heb je gewoon niet nodig voor een retourritje moshi maar ja wat moet je dan…. Dus 40 euro kwijt aan benzine en 1½u later weer in Moshi. Eerst 10 matrassen gekocht… die voor mijn idee met het knipperen van je ogen duurder worden. Waren ze een half jaar geleden nog 37 euro, nu al 62,50 maar ze zijn wel echt aan vervanging toe, en aangezien de apotheker geen medicatie mee kon nemen, en ik geld bij had voor nog 3 matrassen ook deze bijbesteld en een paar uur later met een overvolle auto aan matrassen terug naar Same… eindelijk, hier deed ik t allemaal voor! Eind goed al goed!!
Ben ondertussen ook wel verwend in het holland house. Het (warm) water en de elektra werken zo goed dat ik het toch wel mis als het er niet is. Er is een probleem met de waterleidingen waardoor ik de afgelopen 2 weken af en toe een dagje zonder water zit, maar nu zelfs al 2! Dus maar een emmertje water elders gaan halen voor het wassen en de WC. Ook de elektra valt de laatste dagen uit.
De arts van de mannen afdeling is al een paar dagen dezelfde, evenals de groep leerlingen. Deze zijn leergierig en werken hard! (zeker ten opzichte van de gediplomeerde verpleegkundige op de mannenafdeling) Dr kimbi motiveert de leerlingen ook erg, en legt ze graag, samen met mij vanalles uit! Zo’n ben je dan ineens 3 uur bezig met de artsenvisite van 10 patiënten.
Toen ik woensdag ochtend op de Ward kwam, was de jongen met HIV verdenking hersenvliesontsteking overleden, op de leeftijd van 21 jaar. Blijft heftig! Je hoort t HIV/AIDS probleem overal, van de verpleegkundige hier, op TV in Nederland, maar om het dan met eigen ogen te zien, toch heftig! Ook enkele leerlingen waren aangedaan, omdat de jongen van hun leeftijd was, en hun ook weten dat HIV nog steeds een groot probleem is in Afrika!
Kindjes blij gemaakt met fluitjes en toeters, blijft leuk! Dat ze zo dankbaar zijn met kleine dingetjes! Ze blijven allemaal Mzungu roepen, maar als je dichterbij komt, rennen sommige hard weg, of beginnen te huilen, dus dan de cadeautjes maar aan de mama’s geven.
Ook de foto’s van de kraamvisite afgegeven. Ze waren er zo blij mee dat ik wederom cadeautjes meekreeg! Tikanga & papaja’s. maar dat hoeft toch niet, maar haar zus legde uit dat ze zo dankbaar zijn met bezoek van zo ver weg! Dat ik de moeite neem om bij hun op visite kom! Ook het achternichtje blij gemaakt met een fluitje en toeter. Vanavond een nachtdienstje meedraaien in het ziekenhuis, de diensten zijn niet helemaal eerlijk verdeeld, dagdienst is van 8-14 uur (7.45 ochtendrapport voor artsen en hoofdverpleegkundige) avonddienst van 14-20u en nachtdienst van 20-8uur!!
Eerst alle wards lang gegaan voor bijzonderheden, en als er savonds/snachts nieuwe patiënten komen, worden deze op de ward gezien ipv op de OPD. Voor (bloed)onderzoeken of medicatie moeten ze dan weer naar een privékliniek in het dorp. Er wordt veel (onnodig) antibiotica voorgeschreven. Als ze hier nog niet immuun zijn, worden wij in Nederland het zeker niet!
Op de verloskamers was een baby’tje met open gehemelte geboren, een verrassing voor iedereen, want echo’s worden nauwelijks gemaakt, en zeker niet om aangeboren afwijkingen te vinden. We kunnen ze in Moshi operaties uitvoeren om dit weer te sluiten. In totaal zijn er ’s nachts 5 baby’s geboren 2 spontaan, 3 via keizersnede. Één baby is overleden, omdat de baby te lang in moeders buik heeft gezeten. Ze was al 45 weken zwanger. De bevalling wordt niet opgewekt bij de 42 weken.
2x een poging gedaan om te slapen, maar max. een uurtje omdat we werden gewekt voor zieke patiënten (met name de zwangere op de v verloskamers, of nieuwe patiënten). Ook Dr. Fortunata en ik, net als de patiënten, met zn 2e in een eenpersoons bedje. Voetjes naar elkaar toe…. Knus hoor!
Was leuk om een keertje een nachtje mee te draaien. Zeker met de dokter omdat je dan alle afdelingen ziet! Maar was ook blij toen ik om 9uur lekker in mn bedje lag! ’s Avonds met Marieke wat gaan eten en drinken in het centrum. Zondag bij een collega van Maternity geluncht. En drankje gedaan bij mn tanzaniaanse papa bij chikira shop! En hij is vrijdag opnieuw opa geworden. Ik ga met Father John nog een keer op kraamvisite en bij hem thuis op visite. Maandag weer aan het werk. Geïnformeerd voor een mobile clinic maar die gaat al een week niet omdat er geen geld is voor benzine. Op Maternity enkele vrouwen met wondinfectie. Vervelend, en zeker als je net een baby hebt, en dure antibiotica moet kopen! (alles moeten ze zelf betalen, alleen opname is gratis voor zwangere). Aangezien er nog een beetje sponsorgeld over is, deze Antibiotica maar voor deze vrouw gekocht! Asante Sana dada (dank je wel zus!). ik/we kunnen zo t leven in Tanzania niet verbteren maar toch fijn om een beetje te kunnen helpen. Smiddags een rondje ziekenhuis voor de actuele stand van zaken mbt renovatie, en het stellen van prioriteiten vinden ze toch wel lastig. Ze willen wel erg veel! Maar pakken gelukkig kleine dingetjes ook wel zelf aan. En voor de werkgroep: Er wordt eindelijk binnen gekookt sinds 19/11 wat was dat fijn om te zien! Na de lunch in de buurt wat mensen blij gemaakt met mijn kleding. Met mn 3 woorden swahili eindelijk duidelijk kunnen maken dat het gratis is! En dan willen ze het toch wel graag hebben en ben ik meer dan welkom voor iets te drinken! Nou misschien de volgende keer. Onderweg terug vergezeld door een groep leerlingen. Waar ik wordt uitgenodigd om een keer op school te komen kijken, ook een lerares heeft dit al eens gevraagd dus na Bwambo toch nog even proberen!
Woensdag m’n laatste dag op Maternity gewerkt. En eindelijk is de patiënt, die ik dus nog van 6 weken geleden ken, bevallen!! Was er helaas niet bij want ze wachten erg lang af hier, maar uiteindelijk toch een keizersnede gehad.
Wilde de volgende dag op kraamvisite gaan maar toen heb ik van 8-17uur mn haren laten vlechten. Lekker makkelijk voor m’n laatste weekjes tanzania! Dus morgen nog even langs voor ik naar bwambo vertrek en om nog even afscheid te nemen van Esther en Marieke. Dus coschappen zitten erop en gaan zaterdag nog 3 weken op vakantie met familie.
De volgende dag nog wat geshopt in Moshi, Kanga’s laten omstikken, voetbal gekocht voor de priesters. Geluncht bij mn favo eettentje Kilimanjaro coffee lounge. Heerlijke sandwich op met m’n vertrouwde milkshake. En met de bus terug naar Same.
Aangezien ik matrassen wil bestellen voor de mannen afdeling. En ik het goed kan vinden met deze groep leerlingen bleef ik deze week ook nog maar op de mannenafdeling. Visite gelopen met de Arts. En 33,3% van de patiënten die er momenteel liggen zijn HIV positief. En allemaal nog jong ook! 1 daarvan ken ik nog van voor het weekend. Maar hij gaat er alleen maar op achteruit ipv vooruit! Momenteel wordt hij verdacht van een hersenvliesontsteking. Ik heb wat navraag gedaan bij de dokter over onderzoeken en behandeling en voor het eerst kreeg ik te horen dat hij het fijn vond samenwerken omdat hij het een en ander van me kon leren, en ik natuurlijk van hem. (over het algemeen tijdens de visite) moest zelfs z’n beleid controleren. Dus eindelijk toch wel wat voldoening. En kon wat taken afwerken, voelde me echt weer nuttig! De district officer bleek op zoek te zijn naar mij omdat hij had gehoord dat ik matrassen wilde gaan kopen. Maar het probleem was (zoals vaak de laatste tijd) dat er geen geld was voor benzine of ik dat wilde betalen. Nou prima, want ik wil onderhand weer eens wat kunnen doen met m’n sponsorgeld want t moet wel op zijn voordat ik over een paar weken weer in Nederland ben!
Rond 12 uur was er eindelijk een auto beschikbaar en moest ik tot mijn verbazing 40 ltr tanken! Hier was ik niet zo happy mee want dat heb je gewoon niet nodig voor een retourritje moshi maar ja wat moet je dan…. Dus 40 euro kwijt aan benzine en 1½u later weer in Moshi. Eerst 10 matrassen gekocht… die voor mijn idee met het knipperen van je ogen duurder worden. Waren ze een half jaar geleden nog 37 euro, nu al 62,50 maar ze zijn wel echt aan vervanging toe, en aangezien de apotheker geen medicatie mee kon nemen, en ik geld bij had voor nog 3 matrassen ook deze bijbesteld en een paar uur later met een overvolle auto aan matrassen terug naar Same… eindelijk, hier deed ik t allemaal voor! Eind goed al goed!!
Ben ondertussen ook wel verwend in het holland house. Het (warm) water en de elektra werken zo goed dat ik het toch wel mis als het er niet is. Er is een probleem met de waterleidingen waardoor ik de afgelopen 2 weken af en toe een dagje zonder water zit, maar nu zelfs al 2! Dus maar een emmertje water elders gaan halen voor het wassen en de WC. Ook de elektra valt de laatste dagen uit.
De arts van de mannen afdeling is al een paar dagen dezelfde, evenals de groep leerlingen. Deze zijn leergierig en werken hard! (zeker ten opzichte van de gediplomeerde verpleegkundige op de mannenafdeling) Dr kimbi motiveert de leerlingen ook erg, en legt ze graag, samen met mij vanalles uit! Zo’n ben je dan ineens 3 uur bezig met de artsenvisite van 10 patiënten.
Toen ik woensdag ochtend op de Ward kwam, was de jongen met HIV verdenking hersenvliesontsteking overleden, op de leeftijd van 21 jaar. Blijft heftig! Je hoort t HIV/AIDS probleem overal, van de verpleegkundige hier, op TV in Nederland, maar om het dan met eigen ogen te zien, toch heftig! Ook enkele leerlingen waren aangedaan, omdat de jongen van hun leeftijd was, en hun ook weten dat HIV nog steeds een groot probleem is in Afrika!
Kindjes blij gemaakt met fluitjes en toeters, blijft leuk! Dat ze zo dankbaar zijn met kleine dingetjes! Ze blijven allemaal Mzungu roepen, maar als je dichterbij komt, rennen sommige hard weg, of beginnen te huilen, dus dan de cadeautjes maar aan de mama’s geven.
Ook de foto’s van de kraamvisite afgegeven. Ze waren er zo blij mee dat ik wederom cadeautjes meekreeg! Tikanga & papaja’s. maar dat hoeft toch niet, maar haar zus legde uit dat ze zo dankbaar zijn met bezoek van zo ver weg! Dat ik de moeite neem om bij hun op visite kom! Ook het achternichtje blij gemaakt met een fluitje en toeter. Vanavond een nachtdienstje meedraaien in het ziekenhuis, de diensten zijn niet helemaal eerlijk verdeeld, dagdienst is van 8-14 uur (7.45 ochtendrapport voor artsen en hoofdverpleegkundige) avonddienst van 14-20u en nachtdienst van 20-8uur!!
Eerst alle wards lang gegaan voor bijzonderheden, en als er savonds/snachts nieuwe patiënten komen, worden deze op de ward gezien ipv op de OPD. Voor (bloed)onderzoeken of medicatie moeten ze dan weer naar een privékliniek in het dorp. Er wordt veel (onnodig) antibiotica voorgeschreven. Als ze hier nog niet immuun zijn, worden wij in Nederland het zeker niet!
Op de verloskamers was een baby’tje met open gehemelte geboren, een verrassing voor iedereen, want echo’s worden nauwelijks gemaakt, en zeker niet om aangeboren afwijkingen te vinden. We kunnen ze in Moshi operaties uitvoeren om dit weer te sluiten. In totaal zijn er ’s nachts 5 baby’s geboren 2 spontaan, 3 via keizersnede. Één baby is overleden, omdat de baby te lang in moeders buik heeft gezeten. Ze was al 45 weken zwanger. De bevalling wordt niet opgewekt bij de 42 weken.
2x een poging gedaan om te slapen, maar max. een uurtje omdat we werden gewekt voor zieke patiënten (met name de zwangere op de v verloskamers, of nieuwe patiënten). Ook Dr. Fortunata en ik, net als de patiënten, met zn 2e in een eenpersoons bedje. Voetjes naar elkaar toe…. Knus hoor!
Was leuk om een keertje een nachtje mee te draaien. Zeker met de dokter omdat je dan alle afdelingen ziet! Maar was ook blij toen ik om 9uur lekker in mn bedje lag! ’s Avonds met Marieke wat gaan eten en drinken in het centrum. Zondag bij een collega van Maternity geluncht. En drankje gedaan bij mn tanzaniaanse papa bij chikira shop! En hij is vrijdag opnieuw opa geworden. Ik ga met Father John nog een keer op kraamvisite en bij hem thuis op visite. Maandag weer aan het werk. Geïnformeerd voor een mobile clinic maar die gaat al een week niet omdat er geen geld is voor benzine. Op Maternity enkele vrouwen met wondinfectie. Vervelend, en zeker als je net een baby hebt, en dure antibiotica moet kopen! (alles moeten ze zelf betalen, alleen opname is gratis voor zwangere). Aangezien er nog een beetje sponsorgeld over is, deze Antibiotica maar voor deze vrouw gekocht! Asante Sana dada (dank je wel zus!). ik/we kunnen zo t leven in Tanzania niet verbteren maar toch fijn om een beetje te kunnen helpen. Smiddags een rondje ziekenhuis voor de actuele stand van zaken mbt renovatie, en het stellen van prioriteiten vinden ze toch wel lastig. Ze willen wel erg veel! Maar pakken gelukkig kleine dingetjes ook wel zelf aan. En voor de werkgroep: Er wordt eindelijk binnen gekookt sinds 19/11 wat was dat fijn om te zien! Na de lunch in de buurt wat mensen blij gemaakt met mijn kleding. Met mn 3 woorden swahili eindelijk duidelijk kunnen maken dat het gratis is! En dan willen ze het toch wel graag hebben en ben ik meer dan welkom voor iets te drinken! Nou misschien de volgende keer. Onderweg terug vergezeld door een groep leerlingen. Waar ik wordt uitgenodigd om een keer op school te komen kijken, ook een lerares heeft dit al eens gevraagd dus na Bwambo toch nog even proberen!
Woensdag m’n laatste dag op Maternity gewerkt. En eindelijk is de patiënt, die ik dus nog van 6 weken geleden ken, bevallen!! Was er helaas niet bij want ze wachten erg lang af hier, maar uiteindelijk toch een keizersnede gehad.
Wilde de volgende dag op kraamvisite gaan maar toen heb ik van 8-17uur mn haren laten vlechten. Lekker makkelijk voor m’n laatste weekjes tanzania! Dus morgen nog even langs voor ik naar bwambo vertrek en om nog even afscheid te nemen van Esther en Marieke. Dus coschappen zitten erop en gaan zaterdag nog 3 weken op vakantie met familie.
-
22 November 2012 - 07:52
Marije:
Eerste??
Xxxxx -
22 November 2012 - 08:26
Theo:
Weer een mooi verhaal. Margo is nu aan het werken vandaar dat ik even reageer.We willen in de komende dagen nog en het fotoboek zal van het weekend klaar zijn. Na het doorzenden van de bestelling kan ik je het fotoboek alvast per e-mail versturen. Op elke foto sta je lachend op, houden zo.
groeten,
Theo & Margo -
22 November 2012 - 08:29
Theo:
PS. Zet nog een foto van je ingevlechte haar op op de site. Theo -
22 November 2012 - 08:57
Marga Genemans:
Hoi Karlijn,
Een mooi verhaal. Geweldig dat er nu binnen gekookt wordt! Dan hebben we in oktober niet voor niets hout gesprokkeld om het eerste vuurtje in de cookers te stoken. Veel plezier in Bwambo. Wil je Dr. Beda de groeten van mij doen? Morgen komen Norbert en Deo hier in Tilburg aan. De winterkleren liggen al klaar. Geniet dus nog maar even van de warmte en de zon daar in Tanzania. -
22 November 2012 - 10:21
Gérard:
Wat een mooi verhaal.
je bent een toppetje goed bezig
dikke knuffel -
22 November 2012 - 14:13
Loes:
ja zeker mooi verhaal ja het begint nu te korten he voor je. zal goed zijn als je weer thuis bent en je in je eigen huisje bent... zal wel weer wennen zijn voor je...je bent zeker een toppertje maar ja dat wist je al he... veel liefs van moeders hier tot gauw moppie -
22 November 2012 - 14:43
Mary:
Weer een leuk verhaal en wat een belevenissen weer. Je maakt veel mee he in korte tijd!
Het lijkt wel een beetje of jij een omgekeerde zwarte piet bent ;). Hier lopen de kindjes soms ook weg als ze ineens een zwarte piet zien tussen veelal blanken, en daar is het omgekeerd. Maar gelukkig krijgen de kindjes wel allerlei cadeautjes van deze witte tsz Piet :).
Geniet van de berglucht in Bwambo! -
22 November 2012 - 15:45
Sjef En Annelies:
Fijn Karlijn, dat de keuken eindelijk in gebruik is. Verder heb je weer heel veel gezien en meegemaakt. Mooi om te lezen. We wensen jou een fijne tijd in Bwambo.
Geniet ervan. -
22 November 2012 - 16:29
Margo:
Hoi Karlijn, wat fijn dat die mevrouw eindelijk bevallen is ik begon me al zorgen te maken dat het ook te lang zou blijven zitten en dan ook dood ter wereld kwam.Ook fijn dat je toch nog wat matrassen hebt kunnen kopen dat was ten slotte jou doel en geen overbodige luxe.
Ton heeft gister aan Marga een mailtje gestuurd over 11 dec of het eten in het program past want ze moeten natuurlijk weer vroeg op om de volgende dag terug te vliegen. Ton zelf kan niet heeft een voorstelling waar hij voor ingeloot is, maar je hoort het nog wel.
Ik vindt je haren super leuk maar je hebt er wel wat voor over moeten hebben zo lang stil zitten,is het niet zwaar zoveel haar?
Geniet van je korte tijd in Bwambo en je laatste dagen daarna in Same.
Liefs Margo -
22 November 2012 - 18:04
Mandy:
Hey Klijn, mooi verhaal weer!! En je haren super vet, ziet er leuk uit hoor
Veel succes op je volgende werkplek, XXX -
23 November 2012 - 13:17
Monique Boonen:
Hoi Karlijn super cool die haren. staat je erg leuk. ik geniet nog steeds van je verhalen. maak er nog even een leuke tijd van want voordat je het weet sta je weer op nederlanse bodem. geniet nog effe meissie. groetjes monique. -
23 November 2012 - 16:47
Ton :
Hoi Karlijn,
Geweldig verhaal weer.
ik heb inmiddels het schema van Norbert en Father Deo gekregen en zij kunnen onmogelijk op 11 december komen eten bij Margo. Het is dan hun laatste avind in Tilburg en gaan dan met hun gastgezin uit eten.
Veel plezier in Bwambo.
Groeten, Ton -
23 November 2012 - 21:48
Boukje:
Iedere keer weer geniet ik van het lezen van je verhalen, bedankt! Nog een fijne tijd! Groetjes, ook van oom Jan -
24 November 2012 - 06:32
Sandra:
Heey Karlijn,
ben in de nachtdienst een inhaalslag aan het maken met het lezen van je prachtige verhalen. Wat knap zoals jij dit allemaal doet! Geniet er nog van die laatste weekjes en tot ergens in december.
x. Sandra -
25 November 2012 - 12:00
Marleen:
hee Karlijn,
Ik lees met veel plezier je verhalen, wel heel anders dan hier zeg! Je haar is mooi geworden, staat je goed. Veel plezier en succes nog met de laatste weken en tot ziens in Nederland! X -
26 November 2012 - 11:07
Anne-Marie:
Hey Karlijn,
Ik zit nu op de poli in Waalwijk en dan heb ik meer tijd om je lange verhalen eens rustig te lezen. Wat een belevenissen weer allemaal.
Wil je nog wel terug naar Nederland???
Je haar ziet er super cool uit, het staat je goed!
Veel genieten en veel plezier nog de laatste weekjes!
Dikke Knuffel Anne-Marie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
